Obejmuję rejon odbytu i odbytnicy. Kluczowe w fizjoterapii tego obszaru jest badanie kliniczne oraz wywiad, który dostarcza istotnych informacji dotyczących przyczyn trwałych zaparć lub nietrzymania stolca, ocenia stopień nasilenia objawów oraz wpływ na jakość życia. Stosowane są proste i sprawdzone kwestionariusze, które umożliwiają obiektywną ocenę zarówno objawów jak też postępów/efektów terapii.
Wśród wskazań do terapii anorektalnej zaliczamy:
- Nietrzymanie stolca
- Nietrzymanie gazów
- Zaparcia i problem z ewakuacją stolca
- Enkoprezę – fałszywą inkontynencję (nietrzymanie stolca)
- Ból miednicy i okolicy odbytu/odbytnicy
- Odbytnicze zbiorniki zastępcze
- Stany przed i pooperacyjne okolicy odbytu
W sytuacji zdrowia i pełnej funkcji jeśli Pacjent nie odczuwa potrzeby, normalnie odbytnica powinna być pusta. W chwili gdy do odbytnicy przedostanie się stolec lub gaz uruchamiany jest szereg reakcji. Bardzo ważny jest odruch rozróżnienia – rozpoznanie zawartości. W zależności od okoliczności Człowiek może zdecydować odciągnąć w czasie defekację lub defekować. Kontynencja (utrzymanie stolca) zapewniona jest dzięki dobrowolnym skurczom mięśniowym – zwieraczowi zewnętrznemu odbytu oraz mięśniowi łonowo-odbytniczemu. Diagnostyka dostarcza informacji o dysfunkcjach mięśniowo – powięziowych oraz odruchowych. Istotne jest podejście holistyczne w celu uzyskania jak najlepszych efektów terapii.
Fizjoterapia anorektalna obejmuje:
- Edukację behawioralną i porady dietetyczne
- Techniki manualne, wisceralne,
- Kinezyterapię – ćwiczenia mięśni fazowych i tonicznych, reedukację mięśni dna miednicy
- Biofeedback
- Elektrostymulację funkcjonalną.